De allerlaatste kater
Nooit. Meer. Drinken.
Op 2 april 2022 dronk ik mijn laatste glas champagne. Na dit glas heb ik (op een slok van een biertje wat ik per ongeluk had gekregen in plaats van alcoholvrij bier), geen alcohol meer gedronken.
Het besluit om te stoppen had ik echter een aantal weken eerder al genomen. Op de ochtend waar ik mijn allerlaatste, één van de meest helse kater ooit had. Ik schrok wakker. Het eerste wat me tegemoet kwam, was een droge, pijnlijke, opgezette keel. Een smerige, doodse smaak in mijn mond. Hartkloppingen. Water, ik moet water, was het enige wat ik kon denken. Ik hees mezelf uit bed en strompelde een soort van naar de kraan. Een golf van misselijkheid overviel me en ook de welbekende hoofdpijn diende zich aan. Ik vulde het glas wat ik blijkbaar al had klaargezet op het aanrecht met water en dronk het in één keer leeg. En daarna nog één.
Ik strompelde verder naar de badkamer. Een douche zou me misschien iets beter laten voelen. Ik keek in de spiegel en werd overspoeld door een mix van angst, schaamte, schuldgevoel en wanhoop. De avond ervoor had ik nog aan mezelf beloofd op tijd in bed te liggen, niet weer door te slaan. En weer had ik de belofte aan mezelf verbroken. Was ik geëscaleerd, tot het gaatje gegaan, terwijl de vibe hier eigenlijk niet eens naar was. En terwijl ik dat diep van binnen helemaal niet had gewild.
Het intense schuldgevoel en de onzekerheid die dit met zich meebracht, waren deze keer ’s nachts al begonnen en uitgemond in een full-on mental breakdown. Om vier uur ’s nachts, midden in de week, terwijl mijn vriend nog gewoon moest werken ook. Ik keek mezelf weer aan in de spiegel en nam het besluit wat ik zo vaak had genomen. Nooit. Meer. Drinken.
Hoewel ik toen geen idee had dat ik een jaar later écht een alcoholvrij leven zou lijden, voelde ik toch ergens dat het deze keer menens was, dat ik bijna niet anders kon dan echt te stoppen. Al was het maar tijdelijk.
En jij? Heb jij wel eens, of hoe vaak heb je, een kater zo hels, dat je zegt: ‘ik ga nooit meer drinken?’
Fijne Paasdagen en heel veel liefs,
Sophine